Intense sessie
Ik heb het genoegen gehad om een Brecsenyi-sessie te doen met Martin en Waleria. De aanleiding daarvoor was een gevoel van beperking met betrekking tot groei en persoonlijke ontwikkeling.
Ik had namelijk al langer het gevoel dat ik functioneerde met een aangetrokken handrem. Mijn wens was om de blokkades die hier aan gerelateerd waren, weg te nemen.
De sessie heeft me geholpen in een aantal opzichten. Zo werd mijn energieveld geopend. Dat maakte het voor mij mogelijk om open te staan voor het vinden van de ophopingen van negatieve energie en de emoties die daar aan ten grondslag lagen. Ook kreeg ik tijdens het eerste deel van de sessie voor mijn gevoel de ruimte om de oorzaken van deze ophopingen toe te laten; ze zijn immers niet negatief; ze zijn er en zijn een onderdeel van mijn ervaringen in het verleden.
Ik was uiteindelijk “open” om de opgehoopte negatieve energie en de daaruit voortkomende blokkades een nieuwe bestemming te geven.
In het tweede deel van de sessie werd me duidelijk dat deze ophopingen met name aan mijn linkerzijde te vinden waren; de vrouwelijke zijde van mijn lijf. Eerlijk gezegd waren deze nogal hardnekkig en zijn ze meerdere keren onder handen genomen. Ik was een beetje verrast dat zoiets zich zo concreet kan manifesteren in het lichaam.
Tijdens de fysieke behandeling voelde ik dat ik die blokkades los mocht laten; ze mochten een andere bestemming krijgen.
De hele sessie is intensief en aan het einde van de avond voelde ik een forse vermoeidheid. Ik heb de weken daarna gemerkt dat ik een aantal primaire reacties van mezelf op situaties zag veranderen. Ik laat negatieve emoties niet zo snel meer toe. Ik beleef situaties net zo intens, maar ik ben beter in staat om negatieve energie te herkennen en geen onderdeel meer van me te laten worden; ik ben wel bij een situatie, maar niet noodzakelijk er een emotioneel onderdeel van. Dat geeft rust.
Het kunnen nemen van afstand en het kunnen laten liggen van emotionele negativiteit op de plek waar ik die vind of tegenkom, zorgt ervoor dat ik zelf in de regie ben over wat ik toelaat. Dat is niet iets wat er ineens is, maar iets dat uiteindelijk ontstaat, omdat ik meer rust en overweging aan de dag kan leggen.